N.rezaei1362

اسامی دانش آموزان محجبه و چادری دبیرستان شهیدباقریان شهرستان دامغان

به عنوان مشاور مذهبی در این آموزشگاه فعالیت دارم.

«والله که شهر بی­تو مرا حبس می­شود                             آوارگی به کوه و بیابانم آرزوست»

هیچ­گاه خاطره روز­های با­­هم­بودن را از یاد نمی­برم … لحظاتی کوتاه اما به یاد­ماندنی. لحظاتی که از حس غریب و دلکش من به او خبر می­داد. در جمع بودم اما خود را تنها با او حس می­کردم. نگاهم، لبخندم و حرف­هایم فقط به خاطر او بود. خود را اسیر زندان او کرده بودم و آرزو توقف زمان را داشتم.

افسوس! که ثانیه­های با­هم­بودن به تندی سپری می­شد و فراق دوباره حاصل!

دوری من از او در نگاه­ها و دیدار­ها بود؛ روح و افکارم با یادش آرام می­گرفت و شیشه­ی عمرم با یادش پُر می­شد و دقایقم با یادش می­چرخید. تلخی این جدایی را به امید دیدار دوباره به جان می­خریدم و با شیرینی اوقات با­هم­بودن سپری می­کردم. اما این آشنایی و در کنار هم­بودن هم­چنان که انتظارش را داشتم همیشگی نبود و دست تقدیر روزگار بینمان فاصله انداخت…

خاطره آخرین روزی که دیدمش را با زمزمه­ ی حرف­ها­یش و آخرین نگاهش را با پلک ­نزدن چشم­ها­یم از یاد نخواهم برد. حال این تنها سوز درون من نیست… اندوهم این است که زین پس همچون گلی که از بوته جدایش کرده­اند پژمرده خواهم شد و شبنم با سردی لحظاتم بر گل­برگ­های صورتم نمودار می­شود. با این وجود خود را دلداری خواهم داد آن دیدار، دیدار آخر نخواهد بود …